Fundargerðin
Sem betur fór tók ég niður glósur af fyrrnefndum garðafundi.. Hér koma þær.
Allir voru frekar dannaðir, svona í fyrstu. Svo fékk bjórinn að fljóta. Það fylgdu 2 bjórar með hverjum garði og svo gat fólk auðvitað verslað eins og það vildi.
Byrjað var að kvarta. Einn vildi banna akstur leigubíla inn í garðinn vegna þess að mynduðu svo miklar holur á veginum.
Nær ólíft var vegna sígarettu reyks. Dönsk gamalmenni keðjureykja og það mátti helst ekki opna gluggann. Þar sem Krummi var með í för, storkuðum við örlögunum og opnuðum samt.
Bornir voru rógburðir. Hornaugu voru gefin twist og bast. Bingovöðvarnir dingluðust til og frá. Bjórinn rann áfram ljúft niður í landann.
Svo kom að kosningu stjórnar og allir greiddu atkvæði. Við hermdum bara eftir genginu okkar enda vorum (og erum enn) við full fersk í bransanum til að geta tekið sjálfstæðar ákvarðanir. Biðin eftir úrslitunum var ansi löng og lýðurinn teigaði á meðan. Allt í einu tók ég eftir að hávaðinn stigmagnaðist.
Kliðurinn, bjórþambið og reykingarnar mynduðu skemmtilega samblöndu sem minnti helst á réttarball í Víðihlíð - eftir að ballið er búið, ljósin kveikt og allir enn í stuði. Siggi gerði crowd control tilraun með hinu klassíska trikki að dingla í Carlsberg kurvand flösku og sussa undur blítt. Allt varð rólegt en aðeins um stundarsakir.
Ein frúin var lifandi eftirmynd Önnu Axels, þó með full fjólublátt hár.
Krummi fór í reglulega könnunar leiðangra og gaf óumbeðnar skýrlur á eftir. Þær hljómuðu allar eins "mér finnst ganga illa hér".
Síðast var orðið frjálst og einn karlinn (held það hafi verið Bjarne sem við mikinn fögnuð var sagt að halda kjafti fyrir ári síðan) slagaði upp að púlti og röflaði eitthvað óskiljanlegt. Við fórum..
Allir voru frekar dannaðir, svona í fyrstu. Svo fékk bjórinn að fljóta. Það fylgdu 2 bjórar með hverjum garði og svo gat fólk auðvitað verslað eins og það vildi.
Byrjað var að kvarta. Einn vildi banna akstur leigubíla inn í garðinn vegna þess að mynduðu svo miklar holur á veginum.
Nær ólíft var vegna sígarettu reyks. Dönsk gamalmenni keðjureykja og það mátti helst ekki opna gluggann. Þar sem Krummi var með í för, storkuðum við örlögunum og opnuðum samt.
Bornir voru rógburðir. Hornaugu voru gefin twist og bast. Bingovöðvarnir dingluðust til og frá. Bjórinn rann áfram ljúft niður í landann.
Svo kom að kosningu stjórnar og allir greiddu atkvæði. Við hermdum bara eftir genginu okkar enda vorum (og erum enn) við full fersk í bransanum til að geta tekið sjálfstæðar ákvarðanir. Biðin eftir úrslitunum var ansi löng og lýðurinn teigaði á meðan. Allt í einu tók ég eftir að hávaðinn stigmagnaðist.
Kliðurinn, bjórþambið og reykingarnar mynduðu skemmtilega samblöndu sem minnti helst á réttarball í Víðihlíð - eftir að ballið er búið, ljósin kveikt og allir enn í stuði. Siggi gerði crowd control tilraun með hinu klassíska trikki að dingla í Carlsberg kurvand flösku og sussa undur blítt. Allt varð rólegt en aðeins um stundarsakir.
Ein frúin var lifandi eftirmynd Önnu Axels, þó með full fjólublátt hár.
Krummi fór í reglulega könnunar leiðangra og gaf óumbeðnar skýrlur á eftir. Þær hljómuðu allar eins "mér finnst ganga illa hér".
Síðast var orðið frjálst og einn karlinn (held það hafi verið Bjarne sem við mikinn fögnuð var sagt að halda kjafti fyrir ári síðan) slagaði upp að púlti og röflaði eitthvað óskiljanlegt. Við fórum..
