Sossum lítið að frétta
Ég er aðeins byrjuð að pakka fyrir flutningana. Við sækjum lyklana á sunnudaginn og eitthvað minnir mig að það hafi átt að drekka vínglas að tilefni lyklaskiptana. Það var hugmynd leigusalans. Hann er rosalegur karakter. Ég vildi að ég gæti tekið með mér falda myndavél til að deila honum með ykkur. Kann ekki alveg við það samt. Enda á ég enga myndavél sem hægt er að fela.
Læt hér fylgja mynd af prófverkefninu mínu síðan í desember. Nú er Brynjar og hans hópur í sama prófi. Ég kom við uppí skóla í fyrradag og fann að þar var allt á suðupunkti. Þetta er svo undarlegt og óþjált verkefni að mannskapurinn var vel pirraður. Ég kom mér glottandi í burtu.
Á mánudaginn á ég að byrja í skólapraktík og fer að vinna fyrir launum. Það finnst mér mjög svo undarlegt fyrirkomulag. Ég er semsagt á launum út allan skólan. Auk þess borgar skólinn fyrir strætókortið mitt því ég er að flytja í meira en 10km fjarlægð frá skólanum. Loksins förum við kannski að eignast einhvern pening til að kaupa okkur föt og svona, því ekki hef ég keypt mér nema 3 boli og 1 peysu síðan við fluttum hingað fyrir 8 mánuðum. Aumingja Brynjar hefur fengið 3 nærbuxur og Hrafn, aðeins það sem nauðsynlegt var. Þannig að ég fagna þessum 5.000 kalli sem á eftir að halast inn um hver mánaðarmót.
Ég vona samt að ég eigi eftir að höndla þessa praktík því ég er algjörlega orkulaus þessa dagana. Ég þjáist af svefnleysi og almennum hlunkagangi. Ég er samt búin að passa að fara á fætur kl. 7 með öllum öðrum á heimilinu svo ég snúi ekki sólarhringnum við. Það er svo auðvelt þegar maður er í fríi.
Brynjar er viss um að ég hressist bara við að byrja. Það getur alveg verið rétt hjá honum. Ég þarf bara að passa mig að haga mér eins og dani. Þ.e. að vinna ekki of mikið og ekki of hratt.
Læt hér fylgja mynd af prófverkefninu mínu síðan í desember. Nú er Brynjar og hans hópur í sama prófi. Ég kom við uppí skóla í fyrradag og fann að þar var allt á suðupunkti. Þetta er svo undarlegt og óþjált verkefni að mannskapurinn var vel pirraður. Ég kom mér glottandi í burtu.
Á mánudaginn á ég að byrja í skólapraktík og fer að vinna fyrir launum. Það finnst mér mjög svo undarlegt fyrirkomulag. Ég er semsagt á launum út allan skólan. Auk þess borgar skólinn fyrir strætókortið mitt því ég er að flytja í meira en 10km fjarlægð frá skólanum. Loksins förum við kannski að eignast einhvern pening til að kaupa okkur föt og svona, því ekki hef ég keypt mér nema 3 boli og 1 peysu síðan við fluttum hingað fyrir 8 mánuðum. Aumingja Brynjar hefur fengið 3 nærbuxur og Hrafn, aðeins það sem nauðsynlegt var. Þannig að ég fagna þessum 5.000 kalli sem á eftir að halast inn um hver mánaðarmót.
Ég vona samt að ég eigi eftir að höndla þessa praktík því ég er algjörlega orkulaus þessa dagana. Ég þjáist af svefnleysi og almennum hlunkagangi. Ég er samt búin að passa að fara á fætur kl. 7 með öllum öðrum á heimilinu svo ég snúi ekki sólarhringnum við. Það er svo auðvelt þegar maður er í fríi.
Brynjar er viss um að ég hressist bara við að byrja. Það getur alveg verið rétt hjá honum. Ég þarf bara að passa mig að haga mér eins og dani. Þ.e. að vinna ekki of mikið og ekki of hratt.